De vreselijke dood - Toraja

Vandaag ben ik om 6 uur 's ochtends aangekomen in Toraja, samen met mijn Madrileense vrienden :). Gezellig, samen op zoek gegaan naar een hotel en vervolgens in discussie met een gids over de excursies naar de bekende begrafenissen, waar deze plaats beroemd voor is.

Zodra we alles geregeld hadden, ben ik achter op de motor van de gids gestapt en zijn we richting de buffels ceremonie gegaan. Pfff, vreselijk! Hartverscheurend.. Wat je daar ziet zijn eerst een aantal lieve grazende buffels. En vervolgens word er een groot hakmes in de keel van de buffel gestoken, die zich vervolgens geen raad meer weet en al het bloed spuit uit zijn nek. Daarna valt het dier neer op de grond en ligt het nog zeker een kwartier na te spartelen. Echt verschrikkelijk. Helaas, kon ik niet op tijd ontkomen om de volgende te missen. Na dit hele gebeuren, wordt in bijzijn van iedereen de huid van het dier gehaald, daarna worden er stukken gesneden en de horens apart gehouden. Vandaag had ik mazzel, het was een middenklas begrafenis, wat betekent dat er tussen de 4 en 10 buffels worden geofferd aan de kerk, het dorp, de gemeente en de bezoekers van de begrafenis. Onder het genot van thee, koffie en koekjes kan je toekijken hoe de buffel helemaal verdwijnt in biefstukjes.

Toen ik dacht dat alles voorbij was, kwamen er vier jongens voorbij met bamboopalen op hun schouders, met ja je raadt het al.. Een varken aan voor en achterpoten op zijn kop vastgebonden.. Ook dit arme beest werd op brute wijze neergestoken en neergehouden door een man die op de varkenskop stond. Vervolgens na de lange lijdensweg werd het dier bij de andere dode varkens neergelegd en verbrand met een gasbrander, om zijn haren weg te halen.

De varkens worden door mensen gegeven als cadeau voor de begrafenis. Kom jij met een dik varken aan, dan wordt dat genoteerd en ontvang je hetzelfde terug op jou begrafenis. Hoe dikker, hoe beter, hoe meer klasse. Bij de uitgang lagen nog veel meer varkens, die nu aan de beurt zouden zijn.

Vervolgens gingen we naar een andere ceremonie. Ook hier waren net 6 buffels gedood. Deze ceremonie duurt 4 dagen. De eerste dag om het lichaam in een kist te plaatsen en in te vetten. De tweede dag om mensen te ontvangen om afscheid te nemen en de kist te wisselen, zodat het lichaam verplaatst kan worden, de derde dag komt alle visite en worden de varkens en buffels geofferd en gegeten. De vierde dag, de dag van de begrafenis. Vaak wordt het lichaam van de overledene nog weken tot jaren in huis bewaard. Dit omdat ze geloven dat je eerst je ziekte moet kwijtraken en je niet een ziek lichaam kan begraven. Door de speciale olie, zal dit niet stinken. Iedereen die in huis woont, zorgt voor het lichaam, door nog steeds te koken en drinken te geven. Ook wordt het lichaam schoongehouden en opnieuw gezalfd. Als alle familieleden zijn langsgekomen in het huis waar de overledene zich bevindt, wordt er meestal een datum geprikt voor de begrafenis.

Terugkomend op de begrafenis waar wij waren. Dit was een middenklasse, de overleden dame had 11 buffels te offeren. Alle visite kwam uit alle hoeken van het land, dus werden ze bij regio ingedeeld en konden ze regio voor regio afscheid komen nemen van de familie. De kleinkinderen zitten in traditionele kleding voor de deur en de familie loopt binnen, om te bedanken voor de varkens die zijn meegenomen. Alle mannen roken sigaretten samen, die de familie ook krijgt als cadeau. Vervolgens krijgen deze mensen koffie, thee en cake in een andere zaal, zodat de volgende regio kan komen. Voor iedere regio wordt een traditionele dans gedaan, buiten.

Ook hier was het weer een enorm bloedbad, overal. Arme varkens en buffels. Overal lagen ingewanden en werden dieren gebarbecued. De dansers zaten met palmwijn en stukjes vlees te ontspannen. De belangrijke leden van het dorp ook, terwijl de vrouwtjes van de bediening zeer geïnteresseerd waren in ons leven en met ons een bakkie deden.

Na onze aanwezigheid op de begrafenis hebben we een hapje gegeten en zijn we naar de typische christelijke begraafplaatsen gegaan. Hier heb je een soort moderne graven in de vorm van de huizen hier, ook heb je uitgehakte gaten in de bergen waar een deurtje voor zit. Dit zijn beide familie graven. Er staan allemaal poppen omheen, die de mensen moeten voorstellen.

Men geloofde vroeger, dat als een buffel je deur opende, je geest vrijkwam voor het nieuwe leven. Als je arm was en geen buffel bezat, zou je dus nooit een tweede leven krijgen. Je kinderen konden wel een buffel voor je kopen en deze jouw deur laten openen, maar je zal altijd arm blijven en mensen die rijk waren altijd rijk, dit omdat mensen eerder met hun eigendommen werden begraven.

Na deze plaats zijn we naar Lana grotten gegaan. Heel scary, een grot vol menselijke resten en doodskisten. Apart is ook wel dat het nog steeds gebruikt wordt en er nu dan ook een meisje die overleden was in juni 2014, lag.

Een zeer indrukwekkende en shockerende dag kan je dus wel zeggen.