Koud, hongerig en vol angst -Mulu, Miri, KL, Medan

Bah, vandaag weer een lange reis dag. Gelukkig ging een kamergenoot met hetzelfde vliegtuig en konden we samen onze rit van twee minuten naar de luchthaven maken. Eenmaal op de luchthaven aangekomen konden we direct de tassen inchecken en waren we de enige wachtende.

Aan boord van de vlucht, waren we met 10 mensen in totaal. Geweldig, zo'n leeg vliegtuig.

Aangekomen in Miri, nam ik afscheid van Troy (Canadese kamergenoot) en bleef ik achter met een Australiër, die dezelfde vlucht had als ik. We moesten maar lief 5 uur wachten op deze vlucht. We hebben ons toen maar gevestigd achter het internet.

Eenmaal bij het inchecken kwam ik erachter dat mijn bagage niet direct doorgecheckt zal worden. Slechte service van Asia Air, maja. Ik kon nergens meer geld uit de pinautomaat halen en met creditcard betalen was er ook niet bij. Dus helaas moest ik wachten tot ik in Kuala Lumpur zou zij na twee uur vliegen, om eindelijk wet te kunnen eten.

Na de vlucht dus maar mijn tas van de bagageband afgehaald en direct ingecheckt. Ik ben lekker bij de burger king gaan eten, omdat ik bij de macdonalds niet met creditcard kon betalen.

Vervolgens ben ik doorgevlogen naar Medan. In eerste instantie dacht ik dat de man naast mij in het vliegtuig te diep in het glaasje had gekeken. Hij liet keiharde boeren en deed heel raar. Gelukkig viel die toen in slaap.

Aangekomen in Medan werd ik door de informatiebalie naar de juiste bus gestuurd en wilde de hele bus mij helpen op tijd uit te stappen. Ik kwam ergens in het midden van de stad uit en vond de sfeer een beetje kriebelig. Er liepen allemaal jongens met gitaren op straat om geld te verdienen en ik kreeg steeds het plastic bakje op me gericht voor geld. Ik ben langs het licht blijven lopen en uiteindelijk vond ik mijn homestay sultan. De receptie was vies, maar de kamer was netjes. Overal op internet las ik hoe vreselijk het hier was, maar ik had erger meegemaakt eerder.