Berau, Tarakan, Tawau en Mabul

Vandaag werd ik door de eigenaar van het hotel naar de luchthaven gebracht. Ik ging niets vermoedend met een vlucht richting Tarakan, om een boot te pakken omdat ik Indonesië moest verlaten sinds mijn visum die dag zou aflopen.

Eenmaal in Tarakan aangekomen bood een man mij aan om met hem en zijn vriend mee te rijden. Hij zei dat de taxi erg duur was en hij mij wel bij de boot kon afzetten, helemaal prima dus.
Ik ging met hen mee en vervolgens gingen we naar het kantoor waar je boottickets kon kopen. Natuurlijk had ik pech en was er natuurlijk weer geen rechtstreekse boot te krijgen. Ik kon met een omweg gaan en een nacht overnachten halverwege. De man die bij mij was zei dat het zeer gevaarlijke route was en dat hij het geen goed idee vond als ik halverwege zou slapen, als meisje alleen. Dus besloten we eerst te gaan lunchen. Hij nam me mee naar het strand en we aten schelpdieren en garnalen, met een hele berg vliegen om ons heen. Het eten was heerlijk! Daarna gingen we naar het apenpark, sinds mijn boot toch pas om 5 uur zou vertrekken. We hebben helaas geen aapjes gezien. Daarna gingen we weer naar het kantoor om een ticket te halen, maar toen ging het even flink mis. Hij vond dat ik een vlucht wilde nemen, dat wilde ik niet vanwege de kosten. Voordat ik het wist, had hij mijn vlucht geboekt en betaalde hij deze ook! Ik wilde dat helemaal niet en wilde dan ook dat hij hem zou retourenboek. Dit deed hij niet en hij wilde vertrekken. Wat betekende dat ik vast zat. We gingen naar een winkel, waar hij een armband voor me kocht, van zijn traditionele dorp. Vervolgens gingen we op zoek naar een hotel, eerst wilde hij een kei duur hotel. Hij wilde dan wel een kamer delen, want hij betaalde toch al voor twee. Geen goed idee en ik wist hem ervan te overtuigen dat ik mijn privacy nodig had. We gingen naar een ander hotel.

Eenmaal na het inchecken, heb ik pa en Matt gebeld dat ik doodsbang was en niet wist wat te doen met deze kerel. Ik had besloten om niet meer in zijn auto te stappen en naast het hotel te eten. Hij stond beneden in de lobby als ik beneden kwam of op mijn deur te bonken of ik diner wilde. Na avondeten met hem en zijn vriend ging ik naar bed.

Midden in de nacht schrok ik wakker, met allemaal beelden van de serie van god los. Ik was zo bang voor deze dag. Ik kon niet meer slapen en dacht erover alvast naar de luchthaven te vertrekken, totdat de moskee begon te loeien en ik mijn kamer niet meer uit durfde. Ik ben terug in bed gegaan en uiteindelijk weer in slaap gevallen, totdat er in de ochtend weer op mijn deur werd geramd. Hij vroeg zich af waar ik bleef. Dus ik zei zo vriendelijk mogelijk dat ik nog even moest douchen en daarna kwam.

Na het ontbijt wilde hij mij nog vandalen laten zien, maar ik had besloten een taxi te nemen. Helaas was hij mij al voorgeweest en had hij de butler opdracht gegeven mijn tas in zijn auto te doen. Ik gaf aan dat ik niet mee wilde rijden en liever zelf verder ging. Hij stond er op dat ik mee reed en beloofde direct naar de luchthaven te rijden. Dit deed die natuurlijk niet, eerst zijn we langs een beeld gereden en daarna naar het postkantoor en uiteindelijk via allemaal kleine straatjes naar de luchthaven. Ik had het Spaans benauwd, wat een ellende.
Eenmaal op de luchthaven aangekomen, heb ik mij direct door de detectiepoortjes gewurmd en naar de incheckbalie gegaan. Helaas was deze dicht en wist mijn "vriend" zich ook binnen te praten. Hier dronken we nog een blikje fris, checkte ik mij in en daarna kon ik mijn visum afmelden. Wat was ik gelukkig toen ik veilig in de vlucht zat!

Eenmaal aangekomen op Tawau, gebeurde iets soortgelijks. Ik stond te wachten op mijn backpack en de politie kwam naar mij toe, of ik naar Semporna ging. Ik zei dat ik dat nog niet wist. De agent bood mij aan mij wel gratis te kunnen brengen, na zijn shift. Ik had mijn les wel geleerd, dus gaf ik aan dat ik eerst tijd nodig had om te bedenken wat ik wilde doen.

Uiteindelijk ben ik in een busje gestapt met ook andere toeristen. Deze bracht mij naar de bank en vervolgens naar de haven. In de haven wilde ik duiken op sipadan regelen, maar dit was enorm duur en zat overal vol. Dus ging ik gewoon met een boot mee maar Mabul om daar te overnachten.

Na een tijd zoeken, kwam ik in een fijn hostel terecht, waar ik leuke vrienden heb gemaakt. Ik ben twee keer gaan duiken, een keer naar Mabul eiland, eel garden en de tweede dag naar kapalei. Allebei niet geweldig, maar kapalei was best leuk.

Helaas regende het keihard op de dag van kapalei en was het daardoor ook enorm koud op de boot. Een Frans meisje had een regenjas mee, deze hebben we na de duik samen gedeeld, onder het genot van een goed gesprek.

Direct na de duik, stond mijn boot naar het vaste land klaar. Ik ging samen met de baas en zijn vrienden naar het vaste land. De baas zette mij netjes af bij mijn bus en daar kwamen Frank en Wouter twee Nederlandse boys die ik op het eiland had leren kennen ook naartoe. We stapte samen in de bus en uiteindelijk zes uur later waren we op een verlaten snelweg richting Sepilok. Hier zagen we wat reclame borden voor hotels. Frank heeft wat gebeld en binnen een paar minuten werden we door een hostel opgehaald. Hier hebben we lekker gegeten en geslapen en de volgende dag een jungle tour geregeld. De komende drie dagen zullen wij ons dan ook in de jungle bevinden.