Balikpapan

Vandaag alweer een nieuw land bezoeken, hoewel ik niet goed weet wat ik ervan moet verwachten. Eigenlijk ga ik alleen naar Kalmantan, omdat de vluchten direct naar het Maleisische deel van Borneo simpelweg veel te duur zijn.

Gisteravond mij laatste maaltijd met mijn Spaanse vrienden afgerond en vanaf toen helaas weer alleen. Ik vind het lastig dat er vrijwel nergens toeristen zijn en ik volledig afhankelijk ben van de lokalen mensen. Gelukkig is er tegenwoordig bijna overal wel een wifi spot waardoor ik nog enigszins in contact kan blijven met vrienden en thuis.

Vandaag was ik te lui in de ochtend en heb ik even met Matt geskyped, waardoor ik geen tijd meer had met het openbaar vervoer naar de luchthaven te gaan. Dus toen maar een taxi gepakt, die een wereldbedrag bedroeg van zo'n 6 euro! Maja, eigen schuld. Eenmaal op de luchthaven aangekomen, was het niet duidelijk wanneer mijn vlucht zou vertrekken. Alles werd slechts in het Indonesisch omgeroepen en de informatie die ik kreeg is, 'flight standby'. Dus er zat niks anders op dan wachten en zo'n uur later vertrokken we. Ik ging als laatste de vlucht in dus mocht een lege rij kiezen.

Eenmaal aangekomen, bleek ik ook hier weer de enige toerist te zijn.ik ben met de taxi naar een hotel gereden, dit bleek vele malen duurder dan de lonely planet had aangegeven. Dus ben ik lopend op zoek gegaan. Aar iets anders. Een hotel belde een goedkoper hotel en ik kon daar een kijkje nemen. Echt vreselijk smerig! Dus weer vertrokken en uiteindelijk maar een hotel gepakt aan dezelfde straat, waar wifi en een werkende douche was, nu maar hopen dat er geen bedbugs zijn.

In de stad viel niet zoveel te beleven. Volgens de lonely planet moesten er veel cover bandjes zijn, nou ik heb ze niet kunnen vinden.Dus maar rondje winkelcentrum gedaan en verder geprobeerd dingen te regelen. Ik wilde naar de sun bears, orang-oetangs en een toertje doen over de zwarte rivier. Alles leek moeilijk te regelen en ik werd van deur naar deur gestuurd, zonder resultaat. Uiteindelijk kreeg ik per mail een adres waar ik de volgende dag heen kon.

Dus na veel niksen, maar gaan slapen.